Home > Verwijzingen > Naslaggegevens voor functies > Logische functies > Let

Let

 

Doel 

Stelt een of meerdere variabelen in op het resultaat van de opgegeven uitdrukking(en) voor de duur van de berekening, of totdat het script wordt afgesloten of het bestand wordt gesloten.

Opmaak 

Let({[}var1=uitdrukking1{; var2=uitdrukking2...]}; berekening)

Parameters 

var - de naam van een variabele, van een lokale variabele of van een algemene variabele (raadpleeg Velden benoemen voor richtlijnen voor het benoemen van variabelen)

uitdrukking - een berekenings uitdrukking, veld of constante

berekening - een berekeningsuitdrukking, veld, of constante.

Parameters tussen accolades { } zijn optioneel.

Resulterend gegevenstype 

tekst, getal, datum, tijd, tijdstempel, container

Afkomstig van 

FileMaker Pro 7.0

Beschrijving 

Meerdere variabelen zijn toegestaan in een lijstsyntaxis die tussen haakjes [ ] wordt geplaatst en waarbij de syntaxisonderdelen door puntkomma's worden gescheiden. Bijvoorbeeld:

Let([variabele=waarde; variabele2=waarde2]; berekening)

Het symbool $ verwijst naar een lokale variabele en twee $$-symbolen verwijzen naar een algemene variabele. Een optioneel herhalingsnummer wordt onmiddellijk achter de naam van de variabele tussen haakjes [ ] vermeld. Bijvoorbeeld:

Let([$variabele[herhaling]=waarde; $$variabele2=waarde2]{; berekening})

De functie Let stelt de variabelen in van links naar rechts. U kunt eerder gedefinieerde variabelen gebruiken (bijvoorbeeld variabelen die u met de scriptstap Variabele instellen hebt gedefinieerd) om nieuwe variabele waarden te definiëren en u kunt de ene Let-functie in de andere nesten. Als u in een geneste Let-functie een eerder gedefinieerde variabele gebruikt, gaat het bereik van de variabele niet verder dan de geneste functie (alsof u een volledig unieke variabele had gedefinieerd). Bekijk het voorbeeld Stad hieronder.

Nadat lokale en algemene variabelen zijn gedefinieerd, kan er in elke berekening binnen hun bereik naar worden verwezen. Het bereik van algemene variabelen is beperkt tot het huidige bestand. Het bereik van lokale variabelen is het huidige script. Het bereik van lokale variabelen die in een berekening zijn gedefinieerd is beperkt tot het bestand, maar ze zijn alleen beschikbaar wanneer geen scripts worden uitgevoerd. Een lokale en algemene variabele (of zelfs twee lokale variabelen in verschillende scripts) kunnen dezelfde naam hebben, maar worden als verschillende variabelen behandeld en er zijn verschillende waarden in opgeslagen.

Voorbeelden 

Let(x=5; x*x) geeft als resultaat 25.

Let([x=5; tweedemachtd=x*x; derdemachtd=tweedemachtd*x]; derdemachtd) geeft als resultaat 125.

Let(Stad="Parijs"; Let(Stad="San Francisco"; Stad&"-")&Stad) geeft als resultaat San Francisco - Parijs.

Het volgende voorbeeld stelt een lokale variabele in op de privilegeset van de huidige account en geeft als resultaat de inhoud van de variabele. Als deze berekening wordt gebruikt in een script, is de lokale variabele beschikbaar gedurende het script.

Let($PRIVILEGE_SET = Get(NaamPrivilegesetAccount); $PRIVILEGE_SET) geeft als resultaat [Volledige toegang] als de functie wordt geëvalueerd door een account met de privilegeset Volledige toegang.

In het volgende voorbeeld wordt een lokale variabele teller ingesteld met een herhaling van 50 en de waarde 120:

Let($teller[50]=120; $teller[50]*2) geeft als resultaat 240.

Het volgende voorbeeld geeft aan hoe u benoemde parameters moet doorgeven met de functies Evalueren, Let en Get(ScriptParameter), waarbij u alleen toegang verleent tot de variabele "a" (het voorbeeld geeft 6 als resultaat):

Scriptparameter = "a = 5; b = 10"
Evalueren("Let([" & Get(ScriptParameter) & "]; a+1)")

Het volgende voorbeeld geeft aan hoe u benoemde parameters moet doorgeven, waarbij u toegang verleent tot zowel variabele "a" als variabele "b". De vereenvoudigde eerste parameter maakt de tweede parameter complexer (het voorbeeld geeft 6, 12 als resultaat):

Scriptparameter = "a = 5; b = 10"
Evalueren("Let([" & Get(ScriptParameter) & "]; a+1 & \", \" & b+2)")

Het volgende voorbeeld geeft aan hoe u benoemde parameters moet doorgeven en daarbij de mogelijkheid behoudt om de syntaxis van de tweede parameter van de functie Let te controleren (het voorbeeld geeft 6, 12 als resultaat):

Scriptparameter = "a = 5; b = 10"
Let([a = Evalueren("Let([" & Get(ScriptParameter) & "]; a)"),b = Evalueren("Let([" & Get(ScriptParameter) & "]; b)")]; a+1 & ", " & b+2)

Verwante onderwerpen 

Naslaggegevens voor functies (lijst met categorieën)

Naslaggegevens voor functies (alfabetisch overzicht)

Formules

Functies

Berekeningvelden definiëren

Operatoren gebruiken in formules

Variabelen gebruiken