Vergelijkingsvelden voor relaties

Wanneer u een relatie tussen tabellen maakt, kiest u in elke tabel een of meer velden als vergelijkingsvelden. Vergelijkingsvelden hebben doorgaans gemeenschappelijke waarden. In een typische relatie is een record in een bepaalde tabel gerelateerd aan records in een andere tabel die een gemeenschappelijke waarde in het vergelijkingsveld bevatten.

Een tabel Klanten en een tabel Facturen kunnen bijvoorbeeld elk het veld Klantnummer bevatten om op een unieke wijze elke klant en aankoop aan te duiden. Als de twee tabellen aan elkaar zijn gerelateerd op basis van het vergelijkingsveld Klantnummer, kan een record in de tabel Klanten een portaal weergeven waarin elke factuur met een overeenkomend Klantnummer wordt weergegeven, en kunnen in de tabel Facturen op elke factuur met hetzelfde Klantnummer de vaste gegevens van de klant worden getoond.

In dit voorbeeld wordt het veld Klantnr. in de tabel Klanten soms een primaire-sleutelveld genoemd omdat dit veld een uniek nummer voor elke klant bevat. Het veld Klantnr. in de tabel Factuur wordt soms een refererende-sleutelveld genoemd omdat de waarden ervan afkomstig zijn van een andere tabel, met name de tabel Klanten.

Vergelijkingsvelden moeten een van de volgende veldtypen zijn en moeten indexeerbaar zijn:

•Een vergelijkingsveld dat in een relationele database wordt gebruikt, kan een doelveld voor opzoekdefinities zijn, op voorwaarde dat de opzoekdefinitie niet is gebaseerd op een relatie waarin het vergelijkingsveld wordt gebruikt.

•U kunt het aantal mogelijke overeenkomende waarden verhogen door in het vergelijkingsveld meerdere waarden in te voeren, gescheiden door teruglooptekens. U kunt gerelateerde gegevens opvragen door ze te vergelijken met elke afzonderlijke regel in uw vergelijkingsveld, afhankelijk van de criteria die u in uw relatie hebt opgegeven. Dit type vergelijkingsveld wordt ook wel een meervoudig sleutelveld of complex sleutelveld genoemd.

Stel dat u een eenvoudige relatie hebt gemaakt waardoor de records in Tabel A en Tabel B worden samengevoegd op basis van de inhoud van één veld in elke tabel en dat het vergelijkingsveld in Tabel A de volgende waarden bevat, gescheiden door Returns:

In FileMaker Pro wordt dan elke record in Tabel B opgevraagd die in het overeenkomstige vergelijkingsveld de enkelvoudige waarde rood, groen of blauw bevat. In FileMaker Pro worden de records die in het vergelijkingsveld de waarde rood groen blauw bevatten, echter niet opgevraagd. Met het regelterugloopteken geeft u in FileMaker Pro aan dat elke regel als een afzonderlijke waarde moet worden beschouwd.